...

Öyle yaşanmışlıklar var ki hayatımızda... Her biri unutulmaya yüz tutmuş, her biri insan zihninin derin karanlıklarında. Hatırladığımız zaman acı veriyorlar bize. Tıpkı saatlerce kapalı kalıp karanlığa alışan gözlerimizin, aralandığı anda gün ışığını alması ve acıması gibi. Aklımıza geldiği zaman yaşanmışlıklar, unutmak isteriz hemen. Gömülsün isteriz zihnimizin karanlıklarına, yine, yeni ve yeniden... Tıpkı ışıktan rahatsız olan gözlerimizi hemen kapatmak istediğimiz gibi...


Öyle yaşanmışlıklar var ki hayatımızda... Her biri dün gibi aklımızda, her biri sadece bizim bildiğimiz derin kuytularda. Hatırladığımız zaman mutluluk veriyorlar bize. Tıpkı şehrin pis havasından bunalan insanın, maviyle yeşilin muhteşem uyumunu ciğerlerine doldurması gibi. Aklımıza geldiği zaman yaşanmışlıklar, hiç gitmesinler isteriz zihnimizden. Kaybolmasın isteriz kuytu köşelerde. Tıpkı hiç bırakmak istemediğimiz gibi maviyle yeşili.


Öyle yaşanmışlıklar var ki hayatımızda...Akla kara, iyiyle kötü gibi... Öyle yaşanmışlıklar var ki hayatımızda... Etle tırnak, abiyle kardeş gibi... Öyle yaşanmışlıklar var ki hayatımızda, akla kara kadar zıt, etle tırnak kadar birbirine bağlı... Ve öyle yaşanmışlıklar var ki hayatımızda, onlar insanı insan yapan İNSAN gibi...