16 Haziran 2011 Perşembe

Valahey!

Artık içimden demek gelmiyor bu sözcüğü söylemek. Sana söylediğim de çok farklı bir anlamı olurdu. Bu aptal sözcük ''hep seni çok seviyorum gerizalı, senin için ölürüm'' anlamını taşırken şimdi ''ağzına sıçtın aferin, böyle yapmaya devam et'' diyor bana.

Lanet olsun ki seni kaybedemem.

Bıracağım son kişi olursun, son bile değilsin. Bunu asla ve asla yapmam. Sen istesende, küfretsende, ağzıma da sıçsanda yapmam bunu. Bırakamam, sebebini bilemiyorum ama yapamam.

Evet yapışığız.

Hani sen söylüyorsun ya yapışık değiliz diye. Yani dost olduğumuzdan beli şüphelisin ya. Haklısın. İliklerine kadar haklısın şüphelenmekte.  Yani bana zamanı geri alabilme şansı verselerdi elimden gelen her şeyi yapardım.

Sadece bakış açılarımız farklıdır belki.

Yani sen o an seni korumamı beklerken ben o an seni sakinleştirmeyi düşünüyordum. Bir kağıdı farklı uçlarından yakalamaya çalışıyoruzdur belki. Yani, bu kadar da zıt olamayız. Bu kadar çok sevdiğim insanla hiç anlaşamamak?

Olmaz değil mi?

En başından beri söylüyorum, sana kanıtlayacağım bunu. Seni sık boğaz etmeden. Zorlamadan, hatta haberin bile olmadan. Yapacağım osn şey olsa da yapacağım bunu. Çünkü ben sensiz yapamam. Sen çok iyisin, fazla iyisin. İyisin de iyisisin.

Benim lezzetli kıvırcık pudingim. Sevgini hak etmek için elimden geleni yapacağım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder