Rüzgar

Rüzgar

Yine esiyor rüzgar bu gece yanlızlıkların ardından.
Dans ediyor yaprakların sulieti karanlıkla.
Mumun ışığı fısıldıyorlar bana, diyorlar ki; dön bak dünyaya!
Bak Dünya'ya. Etrafındaki sessiz çığlıklar atan gölgelere bir bak!
Yine rüzgar vuruyor pencereme, çıkan sesler içimi ürpertiyle dolduruyor.
Gözlerimi açtığımda hayal kırıklığına uğruyorum.
Yine hülyalara dalmışım bu gece, yanlızlığın pençesinde.
Sonra sen geliyorsun, bozuyorsun tüm füziğimsi siyah ışığı!
Parlıyor etrafım, bir mum daha yakıyorsun...
Korkuyorum bu sefer gözlerimi açmaya.
Yine rüya görüp kendimi aldatmaktan korkuyorum.
Tutuyorsun ellerimden ''Korkma ben buradayım, bu gerçek!'' diyorsun...
Sesin parçalara ayırılıyor. Her ritim, her harf renklere dönüşüyor.
Mavi, kırmızı, mor...
Güven veriyor sesin, güven veriyor renkler!
Açıyorum gözlerimi...
İşte! Yine yalan söylüyorsun bana! Yine kalıyorum karanlıkta!
Yine parlayan ışık sönüyor, yine kanıyorum senin yalanlarına!
Esiyor yine rüzgar bu gece. Vuruyor pencereme esinti...
Yine sönüyor yaktığım mum, yine korkuyorum karanlıktan.
Alışıyorum zamanla... Gözyaşlarıma bakıyorum, gülüyorum sadece...
Ağlamayalı uzun zaman olmuştu. Kahkahalar atıyorum bu sefer!
Oturuyorum gözyaşlarımı silerek kanepeme.
Bir gıcırtı çıkıyor her zamn ki gibi. Gerçeğe değiyor ellerim.
Anlıyorum, artık hayal görmüyorum!
Yine sana kanmıyorum, elimle itiyorum düşlerimi!
Yine sönüyor umutlarım bu gece yaktığın mum gibi, yanlızlıkların ardından...

27 Temmuz 2010 Salı.
21:08